Geschiedenis van het Kasteel

Boisse genoot vroeger een belangrijke positie. Het 14e eeuws kasteel fungeerde als observatiepost van de Lot en ter bescherming tegen indringers die met boten hun weg vonden naar Boisse.

De rivier Lot was een belangrijke handelsweg om goerderen te transporteren.
Het kasteel zou via een onderaardse tunnel verbonden geweest zijn met het kasteel van La Roque Bouillac, een andere observatiepost van de rivier.

Boisse was ooit een priorij met pastorij, onder bisschoppelijk gezag. Waarschijnlijk waren beide verschillend van oorsprong en lag de priorij onder de bescherming van Saint-Pierre van Boisse, en de pastorij onder de bescherming van Saint-Georges van het gelijknamige dorp.

In die tijd was Penchot niet veel meer dan een gehucht met een molen. Voor de revolutie maakte Penchot deel uit van de kerkgemeente Poustan, annex van Montredon, onder het bisdom Cahors.

Beetje bij beetje werden de rollen omgegooid en verloor de verheven heuven de controle over de vallei.

Hoewel beide dorpen nog steeds in een adem vernoemd werden, emancipeerde Penchot zich steeds meer van Boisse en haar verleden.

In 1341 was het kasteel van Boisse eigendom van Pierre de Viassac, en tevens heer van Boisse. Daarna zal Boisse nog andere machtige families toebehoren, waaronder de familie van Jean de Castelnau de Bretenous, die er de volledige eigendom van bewaren tot midden 15e eeuw.

Rond 1467 veranderen het kasteel en de bijhorende gronden van eigenaar en komen ze in handen van de Marcilhac, heren van de Bastide de Capdenac, die er verblijven tot einde 16e eeuw.

In 1607 is Antoine de Naucaze heer van Boisse.

Voor de revolutie behoorde het kasteel toe aan de familie Bouyssou, en dit tot midden 19e eeuw. In 1792 wordt het kasteel geplunderd en wordt het bijna verwoest door vlammen, zoals vele andere kastelen in de omgeving.